Rencontrer

Comment se rencontrer davantage à Bruxelles?

A la het Australische systeem, op openbare plaatsen elektrische barbecues installeren die gebruikt kan worden door iedereen.

Hier en daar genoot ik in andere steden van familievriendelijke cafés. In Brussel zijn er heel weinig en zijn ze telkens een groot succes. Zo'n groot succes dat ze overvol zitten en daardoor minder gezellig worden. In in sommige delen van Brussel zijn er helemaal geen familievriendelijke cafés, zoals in Laken, Jette, Ganshoren ... waar nochtans veel jonge gezinnen wonen. Wat bedoel ik met een familievriendelijk café? Voldoende ruimte voor kinderen die niet kunnen stilzitten, een speelhoekje, boeken en gezelschapsspelen voor groot en klein, een hoekje voor de buggy's, een verschoontafel, een hoekje waar je rustig borstvoeding kan geven, een menukaart met porties voor groot en klein, schappelijke prijzen... Altijd fijn als de kinderen bijvoorbeeld hun eigen verdieping hebben. Dan kunnen de volwassenen relatief rustig onder elkaar babbelen, niet midden van het gejoel en gestoei van hun kinderen. En nee, een kindermenu hoeft niet altijd spaghetti, chicken nuggets, frietjes ... te zijn.

Gratis koffiebusje en praten met politie. Verschillende generaties samenbrengen in een zaal. Drank en eten aan democratische prijzen. Meer gratis winkels. Elke gemeente een givebox. Marie Luce D.

De VGC bevordert toenadering (ontmoeting) tussen inburgeraars en andere Brusselaars via erkenning en ondersteuning van hun respectievelijke organisaties en bevordering van optimaal gebruik van bestaande ontmoetingsruimtes zoals de Gemeenschapscentra.

Entre l’avenue de la Constitution et l’avenue Broustin, à côté du rond-point, sur le terre-plein central où se garent les voitures, il existe un rectangle d’herbes de plusieurs mètres carrés laissé en friche. Cet emplacement pourrait accueillir un potager collectif d’herbes aromatiques. Pour cela, des carrés potagers pourraient être installés (de part et d’autre de la plaque d’égout) Les passant(e) pourraient s’y servir ou même planter leurs propres plantes. Les pesticides seront évités à tout prix. Des petits écriteaux seraient placés avec le nom des plantes et pourquoi pas l’une ou l’autre fiche informative à visée pédagogique. S’il reste de la place, il serait même envisageable de planter quelques petits fruitiers (fraisiers, framboisiers ou groseillers par exemple). Le but est de favoriser les rencontres entre voisin-e-s, d’embellir le quartier et que ce soit bénéfique pour la biodiversité. Laat zulke kruidenplekjes vooral groeien op plaatsen die anders riskeren te verloederen. Idee van Anyssa K

Er zijn veel co-working ruimtes in Brussel maar hier betaal je steeds veel geld voor. Voor jongeren is dit daarom geen optie. Nochtans een zeer nuttige ontmoetingsplek.

Groen is goed voor het gemoed. Brussel telt teveel grijze, stenen plekken waar enkel zwerfvuil ligt en waar hekkens rondom staan. Hier en daar een goed onderhouden plantsoen aanbrengen doet veel aan het stadsbeeld en creeert een ontmoetingsplaats voor iedereen.

Zoals de belcirkels van de Bond zonder Naam waarin je elke week iemand belt en door 1 andere persoon opgebeld wordt .

Als de Covid-19 maatregelen iets bewijzen, is het wel dat de aarde kan ademen door verminderde uitstoot en dat mensen veel baat hebben bij sociaal contact. Dus : minder auto's en meer intergenerationele contacten. Brigitte C.

Taking the example for the Netherlands, where they created a world-wide series of encounters between seniors (focusing on those that are isolated and/or that live alone) with young citizens. Furthermore, the idea is to create long-lasting bonds, always accompanied by mediation with professionals, in which both parties voluntarily teach each other something and make each others' dream possible, eg. travelling to the coast. Lastly, the biggest aim of this is to break the gap between generations, end loneliness in elderly people but without forgetting to preserve their normal-life and routine stories of their numerous years because they must be preserved and sometimes are a real source of inspiration for the younger generations even if at first they might seem useless, borning and banal. This encounters could be recorded in order to keep a trace of it, further reflect on the encounters while doing the production and in order to share it with other people, eg. social media or public TV.

Er zijn bijna geen ping pong tafels op straat in Brussel. Vroeger waren er in de zomer ping pong tafels op de Anspachlaan aan de beurs. Mensen van alle leeftijden, origines, rijk/arm kwamen samen om eventjes ping pong te spelen, Ik leerde er daklozen, studenten, werkende mensen kennen en dat schepte toffe momenten , je leerde mensen kennen, een band maken, we luisterde naar elkaars verhalen, het was een echte gemeenschap Volgens mij moet het niet moelijk en niet duur zijn om ergens ping pong tafels neer te zetten. Ik leg ook een filmpje hieronder vanuit New York die me veel deed denken aan hoe het toen op de Anspachlaan aan de gang ging. https://www.youtube.com/watch?v=Wc5H9m3f0ME

In onze multiculturele samenleving is het belangrijk om echte ontmoetingen te organiseren, plaatsen waar iedereen zich welkom voelt en er ook echte uitwisseling kan zijn. Ook voor vele migranten is het soms moeilijk goed te functioneren in het multiculturele landschap dat Brussel rijk is. Niet iedereen is dat gewoon en vaak komen we uit veel minder multiculturele gebieden. “El vivir juntos en Bruselas, vivir con muchas culturas y nacionalidades no es facil para mucha gente” Sommige latinos voelen ook een vermeende soort ‘verstoting’ door de Belgen, vaak door een gebrek aan informatiedoorstroom.

Op school en binnen de jeugdwerkingen moet er heel sterk ingezet worden op het leren samen leven en samen doen. Ieder heeft zijn waardenkader, waarvoor begrip. Er moet echter wel een kader zijn dat voor iedereen geldt.

Waar ik al een tijdje mee in mijn hoofd zit, een bar/café waar verschillende activiteiten aangeboden worden: Café: Je kan er gewoon een kopje koffie, thee of iets anders komen drinken. Verhaalbar: Er worden verhalen voorgelezen voor kinderen (en volwassenen) op verschillende voorleesmomenten. Spelavonden: Groepjes komen samen om een gezelschapsspel (of meerdere) te spelen. Filmavonden: 1 keer per week wordt een film geprojecteerd op groot scherm met erna een bespreking. Omnitheek: Gezelschapsspellen, boeken en speelgoed kunnen ter plaatse gebruikt worden of worden uitgeleend. (of gekocht) De activiteiten zouden in de eerste plaats in het Nederlands zijn, een deel van mijn frustratie in Brussel is het gebrek aan goed Nederlands(-talig materiaal). Wat ik hier als positief in zie: Spelend leren, Nederlands oefenen, eenzaamheid bestrijden, bevordert de sociale cohesie. Drukke ouders kunnen hun kinderen een tijdje kwijt. Culturele input. Kansarme gezinnen hebben toegang tot materiaal.

Brusselse huizenblokken bevatten vaak collectieve garageboxen met platte daken in beton. Deze vaak desolate oppervlaktes zouden het gebrek aan ontmoetingsgroen kunnen opvangen indien we ze vrijgeven aan wijk collectieven die er volkstuintjes of rustparkjes op kunnen aanleggen. Wat ontstaat is een groenere stad met lokale plekken voor ontmoeting en samenwerking. Plaatselijk gekweekte groenten en planten kunnen een creatieve aanvulling zijn voor gezonde voeding. Kinderen en scholen krijgen de kans om ook in hun stadsbuurt hun groene vingers te kweken. De eigen speelplaat is immers vaak te klein of niet geschikt voor tuinieren. Op de illustratie in bijlage heb ik de daken die in aanmerking komen in mijn eigen buurt (Klein Zwitserland, Elsene) groen ingekleurd. Het potentieel is indrukwekkend!

Waarom niet één maal per maand een dansnamiddag van 14 tot 17 uur zoals in Wemmel en Molenbeek? In Brussel of Jette is er niet veel voor de senioren. Desiré P.

Bij een aanbod voor kinderen ook een aanbod voor ouders meegeven. Zo kunnen ze elkaar ontmoeten, nieuwe dingen leren en info krijgen over thema's die voor hen ook belangrijk zijn. Said

Buurtgerichte moestuinen. Zo heeft iedereen een tuin en is dit ook een ontmoetingsplaats waar buren elkaar leren kennen. Hatice

Een gewestelijk ontmoetingspunt om, rond en voor de stedelijke commons te ondersteunen, versterken en netwerken. Deze gewestelijke commonsplek heeft lokale vertakkingen die de gewestelijke dynamiek vertalen in nabijheid en inclusiviteit. Het commonshuis is een leer- en doeplek. Het is een gezellige en levende verzamelplek voor de veelheid aan initiatieven die op een niet extractieve manier omgaan met onze stedelijke resources en gemeenschappen. Denk: Amsterdam's Pakhuis De Zwijger meets het Gentse TimeLab.

Ontmoeten. Ik ga ook niet akkoord met het nieuw verkeersreglement sinds 1 januari 2020 dat kinderen en kleinkinderen twee euro per uur moeten betalen om te parkeren, voor enkel een bezoekje. Minder luchtvervuiling door betalen is een pleister op een houten been. Georges V.

Maak van elke boom in de stad een monument en verander het naar een "babbel tree". Met een lange bank rond het boom, waar mensen kunnen even zitten, even wachten, of met elkaar praten… Voorbeeld te vinden aan voet van de lift van de Justitiepaleis in de Marollen.

Laagdrempelige, gratis activiteiten waarbij mensen elkaar ontmoeten door samen te dansen of aan sport te doen. Een mooi voorbeeld van hoe dit kan is Swing Connects, een organisatie die nieuwkomers en vluchtelingen samenbrengt met andere Brusselaars door middel van (gratis) danslessen, gevolgd door een maaltijd. “This will keep us fit, will help us meet other people, and will bring us joy.”

Faciliteren van ontmoeting (‘lotgenotencontact’) tussen ouders met kinderen met een beperking, over de grenzen van afkomst heen. Door de ontmoeting kunnen lotgenoten elkaar versterken en daarna ook andere ouders inspireren.