Ontmoeten

Hoe kunnen we elkaar meer ontmoeten in Brussel?

Jaarlijks organiseren we een intergenerationeel en multicultureel wijkfeest met een maximale participatie van de buurtbewoners. We zetten lokaal talent in de bloemetjes. Het evenement wordt gedragen door de tieners en jongeren rond La'J en D'Broej Centrum West. Andere partners worden uitgenodigd om hun steentje bij te dragen. Dit jaar hopen we 700 mensen te bereiken. Heb je interesse, contacteer één van onze jeugdhuizen en we bespreken graag met jullie wat mogelijk is of beter nog organiseer een wijkfeest in jouw buurt. Wij geven je graag onze ideeën en expertise door.

Veel kleinere buurtparken hebben een groot onbenut potentieel. parken zijn niet altijd even goed onderhouden en de biodiversiteit in parken is vaak zeer pover. rond kleine buurtparken kunnen makkelijk wijkcomités opgestart worden die mee instaan voor het onderhoud en het opkrikken van de biodiversiteit in parken. Parken zouden plaatsen moeten zijn waar standaard aan buurtcompostering gedaan wordt en waar cursussen urban farming en dergelijke doorgaan. Maar ook de bredere openbare ruimte kan een goede ontmoetingsplaats zijn. Ik denk vooral aan voetpaden die beter ingezet worden. Waar buurtbewoners aangemoedigd worden om banken voor hun woning te zetten zodat ze er een praatje kunnen maken met buren en het aangemoedigd wordt om op en rond voetpaden samen met de buurt de straten aan te planten.

Respect moet je verdienen, zeker in Brussel. De autochtone Vlaming is notoir onbeholpen in de sociale omgang. Als eerste groeten - in het Nederlands - , zich voorstellen, eventueel een hand reiken: hoeveel Vlamingen doen dit spontaan bij een ontmoeting ? Het gebeurt zelfs niet dikwijls tussen Vlamingen onderling die mekaar de eerste maal ontmoeten . We zeggen graag dat we de underdog zijn alhoewel dat allang niet meer het geval is. Hier is echt behoefte aan een culturele breuk met het verleden. Zeker in Brussel waar we “onzichtbaar” zijn. Werk hieraan via het VGC en het Nederlandstalig onderwijs in Brussel. Hoogdringend.

Entre l’avenue de la Constitution et l’avenue Broustin, à côté du rond-point, sur le terre-plein central où se garent les voitures, il existe un rectangle d’herbes de plusieurs mètres carrés laissé en friche. Cet emplacement pourrait accueillir un potager collectif d’herbes aromatiques. Pour cela, des carrés potagers pourraient être installés (de part et d’autre de la plaque d’égout) Les passant(e) pourraient s’y servir ou même planter leurs propres plantes. Les pesticides seront évités à tout prix. Des petits écriteaux seraient placés avec le nom des plantes et pourquoi pas l’une ou l’autre fiche informative à visée pédagogique. S’il reste de la place, il serait même envisageable de planter quelques petits fruitiers (fraisiers, framboisiers ou groseillers par exemple). Le but est de favoriser les rencontres entre voisin-e-s, d’embellir le quartier et que ce soit bénéfique pour la biodiversité. Laat zulke kruidenplekjes vooral groeien op plaatsen die anders riskeren te verloederen. Idee van Anyssa K

Sint-Gorikspleintje-vol-terrasjesvolk uitlaat- en dus autovrij. Kristof B.

De VGC zou ontmoetingen tussen buren kunnen bevorderen. Brussel is een stad die veel mooie parken en openbare plekjes heeft om vergaderingen te houden. Zodra de regering de maatregelen tegen het corona heeft versoepeld, zouden buren vaker kleine meetups kunnen doen. Bijvoorbeeld voor een kopje koffie of thee en iets babbelen. Het is belangrijk om je buren te ontmoeten, want dat helpt natuurlijk om onterechte vooroordelen aan te pakken en om een sterke sociale weefsel in te stellen.

Laagdrempelige informatie verstrekken in verschillende talen voor alle doelgroepen: jong, oud, mensen met een beperking....

Publieke barbeques in stadsparken. Want wij in het centrum hebben geen tuin. Dit brengt ook buren bij elkaar. E.M.E.

We need to review and revalue our needs and to go back in the society, for the first time humanity is the state of self-actualization. This is the actual state where we should be maybe without this kind of technol-ogy but rather with an inner perspective. I believe that we need more open space and opportunities to meet groups, meditation or other! We must communicate out of virtual reality! We must connect in a safe space! We must heal from souls disaster and confusion. And if I can say more important to start pay attention to the gap between insiders-outsiders model in a micro-macroschele. Tzina

Het idee is simpel: foodtrucks en stalletjes, lange tafels, kleedjes er over en aanschuiven maar. Bij Anneessens Aperitieft parkeren in de zomer op een dag in de week een verrassend aantal foodtrucks. In het midden lange tafels en gezellig dineren.

Het idee van Brussel 2000 opnieuw opnemen en aan de betere kunstenaars hier en daar ontwerpen vragen voor fonteinen. Water en kunst brengen mensen samen, plus, de stad bruist ervan! Luk L.

Gemeenschapscentra zouden meer naar buiten moeten gaan, naar de mensen toe trekken, in verschillende wijken. Het onthaal zou ook heel laagdrempelig moeten zijn zodat mensen het gevoel hebben dat ze hier alles kunnen vragen. De onthaalmedewerkers zouden mensen informatie over verschillende thema’s moeten kunnen geven en hen doorverwijzen naar de juiste dienst of organisatie.

Bekijk ontmoeting vanuit de ogen van de Brusselaars: die denken niet in hokjes of gemeenschappen, ze gaan waar ze het gezellig en interessant vinden, daar waar hun vrienden bijeenkomen. Denk daarom over de gemeenschappen heen (NL vs FR, internationale gemeenschap..). Brussel is heel internationaal en deze internationaliteit is een kracht. Mensen die naar hier komen voor hun studies of job, kennen weinig mensen en zijn op zoek naar een toffe gemeenschap, a sense of home and belonging. Laten we zeker ook oog hebben voor deze groep.

Meer veilige en propere speelmogelijkheden en ontmoetingsplekken voor ouders en kinderen in Kuregem (speeltuinen, parken ...) Jenthe W.

Regelmatig een soort 'speeddating' organiseren op een openbare plek in je gemeente. Bv. aan een lange tafel op een plein, in een park ... Niet romantisch bedoeld om een lief te vinden, maar om andere bewoners beter te leren kennen en in contact te komen met elkaar.

Vanuit het idee "man = vrouw" : koppeldansen (wals, salsa, rock 'n roll, ...) in het park. Tom V.

Er zijn bijna geen ping pong tafels op straat in Brussel. Vroeger waren er in de zomer ping pong tafels op de Anspachlaan aan de beurs. Mensen van alle leeftijden, origines, rijk/arm kwamen samen om eventjes ping pong te spelen, Ik leerde er daklozen, studenten, werkende mensen kennen en dat schepte toffe momenten , je leerde mensen kennen, een band maken, we luisterde naar elkaars verhalen, het was een echte gemeenschap Volgens mij moet het niet moelijk en niet duur zijn om ergens ping pong tafels neer te zetten. Ik leg ook een filmpje hieronder vanuit New York die me veel deed denken aan hoe het toen op de Anspachlaan aan de gang ging. https://www.youtube.com/watch?v=Wc5H9m3f0ME

Ontmoeting tussen groepen met verschillende achtergronden is belangrijk zodat we de meerwaarde van diversiteit leren kennen en uit die ontmoeting nieuwe creatieve ideeën te ontstaan. De infrastructuren van bijvoorbeeld de gemeenschapscentra zouden daarom door meer verschillende groepen gebruikt moeten kunnen worden. Ik stel voor om de subsidies afhankelijk te maken van het gebruik van ruimte door meer verschillende groepen en groepen met en meer diverse achtergrond.

- Babycafés waar ouders ervaringen kunnen uitwisselen -Koffiemomenten of conversatietafels ikv ouderbetrokkenheid

De concentratie van bewoners op bepaalde plaatsen in Brussel is te groot. Wij hebben nauwelijks ademruimte en dat zorgt voor spanningen. Er is dringend nood aan ruimtes, parken en jeugdhuizen waar we met een minimum aan aanbod op een zinvolle manier elkaar kunnen ontmoeten.

Brusselse huizenblokken bevatten vaak collectieve garageboxen met platte daken in beton. Deze vaak desolate oppervlaktes zouden het gebrek aan ontmoetingsgroen kunnen opvangen indien we ze vrijgeven aan wijk collectieven die er volkstuintjes of rustparkjes op kunnen aanleggen. Wat ontstaat is een groenere stad met lokale plekken voor ontmoeting en samenwerking. Plaatselijk gekweekte groenten en planten kunnen een creatieve aanvulling zijn voor gezonde voeding. Kinderen en scholen krijgen de kans om ook in hun stadsbuurt hun groene vingers te kweken. De eigen speelplaat is immers vaak te klein of niet geschikt voor tuinieren. Op de illustratie in bijlage heb ik de daken die in aanmerking komen in mijn eigen buurt (Klein Zwitserland, Elsene) groen ingekleurd. Het potentieel is indrukwekkend!

In bepaalde wijken van de stad (vnl. buiten de stadskernen) is het aanbod aan eet- en drinkgelegenheden eenzijdig en ongezellig. Denk aan snack- en pita bars, cafés voor mannen. De veelheid aan identiteiten en etniciteiten in Brussel wordt te weinig weerspiegeld in het culinaire aanbod. Zo zou ik maar al te graag wat meer echte Marokkaanse, Syrische, Libanese restaurants in sommige buurten verwelkomen. Het bevordert mijns inziens de interculturele contacten, en de weinige bestaande initiatieven hebben hun succes al bewezen. Promoot en ondersteun sociaal ondernemerschap in de buurt. Er is verdoken talent genoeg.

Leefbaarheid en samenleven gaan hand in hand: - Verbeteren en verdere uitbouw van de groene ruimtes - ontmoetingsplaatsen & rustpunten - De verscheidenheid van onze Brusselse bevolking gebruiken in een gezamenlijk project, via o.a. gemengde burgerparticipatie, gemeenschappelijke buurtfeesten,... Kleinschalig is daarbij best OK - Betrekken van de bevolking in de democratische besluitvorming van het Brussels gewest (bestaande succesvolle experimenten zoals de Italiaanse gemeente Torres)

Op school en binnen de jeugdwerkingen moet er heel sterk ingezet worden op het leren samen leven en samen doen. Ieder heeft zijn waardenkader, waarvoor begrip. Er moet echter wel een kader zijn dat voor iedereen geldt.